Grangé
Grangé.
Avrupa’nın Stephen King’i derler
genelde ama bence Stephen King’in de üstüne geçebilmiş bir yazar. Hem de öyle
30 - 40 kitap yayınlayarak değil, az sayıda kitabıyla bu övgüyü hak ediyor. Az
sayıda kitap olabilir fakat her kitabı size farklı bir dünya sunuyor gibi.
Yazarın tam adı Jean-Christophe
Grangé, 15 Temmuz 1961’de Paris’te
doğmuş ve serbest gazeteci olarak çalışmış bir süre.
Gazete ve dergiler için yazı
yazdığı sürede leyleklerin göçü ile ilgili bir yazı da yazmış. Kaleme aldığı bu
yazıdan hareketle de 1994 yılında Leyleklerin
Uçuşu (Le Vol des Cigognes) kitabını yazmış ve
gerçekten bir neslin hayal gücünün sınırlarının nereye kadar gidebileceğini
gösteren nadir kitaplardan birisi olmuş. Ben bu kitabı lise yıllarımdayken
okumuştum. O zamanlar bile ağır gelmemişti. Bir çırpıda okuyup bitirmiştim,
sonra da böyle kitap çıkarmasını beklemeye başladım.
Grangé, Leyleklerin Uçuşu’nu yayınladıktan sonra gördüğü ilgi üzerine kitabın 8
bölümlük bir televizyon dizisi olarak çekilmesine onay vermiş ve çekilmiş.
Kitabın konusu baş kahraman Louis Antioche’nin kayıp leyleklerin sırrını
çözmesi ile ilgili ve ilerledikçe elinizden bırakamıyorsunuz.
Leyleklerin Uçuşu’nun bu başarısından sonra Grangé, 2000 yılında Kızıl Nehirler (Les Rivieres Pourpres) kitabını yayınladı. Kızıl Nehirler, Grangé’in ilk
kitabına kıyasla daha büyük ses getirdi ve diğer roman yazarları tarafından da
takdirde karşılandı. Sadece Fransa’da 450.000 sattı ve 20 dile çevrildi.
Dönemin tanınan yönetmenlerinden olan Mathieu Kassovitz tarafından da sinemaya
uyarlandı. Ben bu kitabı okurken filmden haberim yoktu ama sonradan izleme
imkânım oldu. Eğer siz de izlemeyi düşünüyorsanız ilk kitabı okuyun, çünkü bir
filmin kitabı varsa asla filmi kitaptaki tadı vermez.
Leyleklerin Uçuşu’ndan sonra 2000 yılının Eylül ayında Taş Meclisi (Le Concile de Pierre) adlı kitabını
yayınladı. Grangé’in bu kitabı da kısa süre içerisinde 150.000 satarak
“bestseller” olarak adını tarihe yazdırdı. Taş Meclisi’nde Türk ve Moğol Şaman
mirasçılarının arasındaki savaş anlatılıyor. Grangé’in anlatımının da etkisiyle
kitabın resmen sizi ülkeden ülkeye sürüklüyor. Hatta yayınladığı ilk üç
kitaptan sonra sürekli tarihi öğeleri de kullanmasından dolayı “Edebiyat
Keşişi” olarak tanınmıştır.
Grangé, bu süre içerisinde sadece kitap yazarlığı ve gazetecilik değil
senaristlik de yapmaya başlamış. 2001 yılında Vidocq filminin senaryosunu baş
senarist ile birlikte yazmış ve kitaplarında kullandığı yaratıcılığı burada da
kullanma imkânı bulmuş.
Tabii Grangé yazmanın tadına varınca durmamış ve böylece 2003 yılında en
muhteşem eserlerinden birisi olan Kurtlar
İmparatorluğu (L’Empire des Loups)’nu yayınlamış. Bu
kitabın aslında bizim için de değeri var çünkü Türkiye sınırları içerisinde
geçen bölümler de mevcut. Ben kitabı okurken biranda Fransa’dan Türkiye’ye sürükleniyordum
ve fiziksel olarak değil de zamanda seyahat etmiş gibi hissetmiştim.
2004 yılında ünlü bir yönetmen
olan Olivier Dahan, Kızıl Nehirler 2 isimli projesini Grangé’e sundu ve böylece
bu proje de hayata geçti. Ben henüz izlemedim fakat filmin bazı bölümleri
İstanbul’da çekilmiş.
Aynı yıl içerisinde Grangé yeni bir çığır açan Siyah Kan (La Ligne Noir) isimli kitabını yayınladı.
Kitapta, serbest dalış şampiyonu olan bir katil ve eski paparazzi olan,
kötülüğe takıntılı bir gazetecinin arasındaki olaylar anlatılıyor. Ben okurken
resmen ağzım açık kalmıştı. Kitabın mantığı ve anlatış şekli bile ayrı bir ödül
hak ediyor.
Bir sonraki kitabı olan Şeytan Yemini (Le Serment des Limbes) ise 2007’de yayınlandı. Birbirine benzeyen
cinayetlerin işlendiği bu kitap da büyük ilgi gördü. En iyi polisiye romanlar
arasına girmiştir. Soluksuz okuduğum kitaplardan birisi olmuştu benim için de.
Kimin kim olduğunu anlayamıyordum okurken.
2009 yılında da Koloni (Miserere) isimli kitabı yayınlandı. Ben
kitabı henüz okuyamadım fakat en yakın zamanda bulabilirsem okumak istiyorum.
Yine muhteşem bir eser olduğunu düşünüyorum. Konusu hakkında araştırma
yapmadım, çünkü bilmeden okumak daha güzel bence.
Grangé, 2010 yılında da Ölü Ruhlar
Ormanı (La Fôret des Mânes)’nı yayınlayarak bir
muhteşem yapıtı daha hayatımıza getirdi. Roman Guatemala, Nikaragua ve Arjantin
arasında geçiyor. Ben bu kitabı okurken en özendiğim kısım baş kahramanlardan
birinin hava alanına gidip rastgele bir bilet alıp, istediği ülkeye
gidebilmesiydi. Oh vize alma derdi yok.
2011 yılında da Grangé Sisle Gelen
Yolcu (Le Passager) isimli kitabını yayınladı. Bu kitabı yaklaşık iki hafta
önce bitirdim, oldukça kalın bir kitap olmasına rağmen elimden bırakmadan
okuduğum kitaplardan birisiydi. Okurken bu bir insanın aklına nasıl gelebilir
dediğiniz bölümler fazlasıyla mevcut. Kesinlikle herkesin kütüphanesinde
bulunması gereken bir eser.
2012’de de Kaiken isimli kitabını yayınladı. Okuyucuların
yorumlarına baktığımda çoğunun diğer kitaplara göre sönük kalmış olduğunu
düşündüklerini gördüm fakat henüz bu kitabı da okuma imkanım olmadı. Fakat yeni
ufuklara yol açtıracağından hiç şüphem yok.
2015’in Eylül’ünde de 11. kitabı olan Lontano’yu yayınladı. Bu kitabı da Türkçe’ye çevrilmesinden kısa bir süre sonra okumuştum. Kitabı bitirdiğimde bitemez diye düşünmüştüm çünkü sonunda kopuk bir yer vardı fakat sebebi kitabın devamının gelecek olmasından kaynaklı olduğu için rahatlamıştım.
Lontano’dan sonra 2017’de Kongo’ya Ağıt kitabı raflarda
yerini aldı. Lontano’da başlayan macera artık Kongoya Ağıt kitabında devam
ediyor. Kitabın ilk kısımlarında birçok yeni isimle karşılaşıyoruz. Fakat
ilerledikçe her biri zihnimizde yer etmeye başlıyor. Benim tavsiyem kitaba
başaldığınızdan itiabren katili tahmin etmeye çalışın. O zaman okumak daha
eğlenceli bir hal alıyor. J
Kongo’ya Ağıt’tan sonra Ölüler Diyarı isimli kitabını yayınlayan Grange, bu kitapla da gerilimi zirveye çıkarmış oldu. Her kitabında yaptığı gibi bu kitabında da ilk başta derinlemesine cinayetleri anlatıyor. Ardından da okurları karakterin koyan yazar, en sonunda yine ters köşe yapmayı başarıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder